عوامل مرتبط با بروز خطای دارویی و موانع گزارش دهی آن در کادر درمانی شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گناباد

اهداف: خطاهای دارویی به عنوان یک مشکل جهانی می تواند منجر به صدمات جدی و حتی مرگ بیماران شود. این خطاها بر بیماران، پرسنل درمانی و سازمانها تاثیر منفی داشته و منجر به کاهش کیفیت مراقبت می شود. هدف از مطالعه حاضر، تعیین عوامل مرتبط با بروزخطای دارویی و موانع گزارش دهی آن می باشد. روش ها: این پژوهش توصیفی-تحلیلی روی 150 نفر از پرسنل درمانی شاغل در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی گناباد در سال 1389، با حداقل سابقه کار 6 ماه به روش سرشماری انجام گردید. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه پژوهشگر ساخته شامل اطلاعات دموگرافیک، علل مرتبط با بروز خطا و موانع موجود جهت گزارش دهی خطای ایجاد شده، بود که روایی آن با روایی محتوا و پایایی آن با استفاده از تعیین ضریب آلفای کرونباخ (=0/81) مورد تأیید قرارگرفت. سپس اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss16 و روش های آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین سنی واحدهای پژوهش و سابقه کار آنان به ترتیب 63/30 و 5/6 سال بود. اکثر واحدهای پژوهش زن (70%)، متأهل (82%) و کارشناس پرستاری (78%) با میانگین گزارش خطا 14/1 مورد بودند. بیشتر عوامل مرتبط با بروز خطا، دستورات مخدوش پزشک، بار کاری زیاد و کمبود نیروی انسانی گزارش شدند و عدم وجود دستورالعمل مشخص جهت گزارش خطا، موانع مربوط به کارکنان و موانع مدیریتی را از عوامل مرتبط با عدم گزارش دهی خطاهای دارویی می دانستند. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت ایمنی بیماران، توصیه می گردد تا مدیران اجرایی تدابیری برای کاهش بروز خطا در پرسنل درمانی اندیشیده و در صورت بروز آن تمهیداتی را برای گزارش دادن آن بر اساس یک سیستم ثبت و گزارش خطا بدون ترس از عواقب آن فراهم نمایند.